کارگاه سبک زندگی سالم و شاد زیستن

کارگاه  سبک زندگی سالم و شاد زیستن با حضور سرکار خانم ابراهیمی در شهریور 1401 برگزار گردید وی در این کارگاه  بیان داشتند، شیوه زندگی کلید توسعه مردم سالم و جوامع سالم است. در پزشکی صنعتی مراقبت از سلامت ارزشی نداشته و گاه به حساب نیامده . مراقبت از سبک زندگی فرد بسیار اهمیت دارد و سبک زندگی فردی ارتباط مستقیمی با سلامت اجتماعی دارد.

ایشان افزودند انسان از ریشه انس به معنی با هم بودن انس و الفت گرفته شده است. ما همه با هم می توانیم خوشبخت و یا بدبخت باشیم. فلسفه امر به معروف و نهی از منکر هم همین است سبک زندگی فرد و مولفه های مرتبط با سلامت اجتماعی رابطه مثبت و معناداری دارد. سلامت من اقدامات من در کل ما بر سلامت زندگی دیگران اثر می گذاریم. ما همه یک امتیم خیر و برکات آسمانی با هم بر ما نازل میشود و عذاب الهی هم با هم بر ما نازل میشود.

زمانیکه جوامع کمونیستی انسان را رباط میکنند و جامعه محل کار می شود انگیزه برای سرمایه گزاری در ایجاد روابط اجتماعی باقی نمیگزارد که تبعات این نوع سبک زندگی ناسالم را در ابعاد مختلف زندگی کاملا مشهود است.

همچنین در این کارگاه به آیه مبارکه *فَلیَنظُرَ الاِنسانُ الی طَعامِهِ* (عبس: 23) اشاره داشتند که توجه به کیفیت غذا برای داشتن سلامتی و شادی در زندگی ضرورت دارد. غذاها بر بیماری‌های جسمی و نفسی اثرگذار هستند. توجه به امر تغذیه در پیشگیری و درمان بیماری‌ها همیشه مورد توجه بوده است. غذا بر روی نفس، صفات و شخصیت انسان تأثیرگذار است.

قریب به 250 آیه قرآنی در مورد غذا و تغذیه در قرآن کریم بیان شده است.

همچنین نام‌گذاری پنجمین سوره قرآن به مائده (سفره غذایی)، از صفات خداوند، رزاق و سوگند خداوند به غذا (والتین والزیتون)، درخواست مائده آسمانی توسط حضرت عیسی(ع) و درخواست غذا توسط حضرت موسی(ع) هرکدام مهر تأییدی بر اهمیت کیفیت غذا و تغذیه است.

خداوند بین تغذیه کافران و مؤمنان تفاوت قائل شده است. در مورد کافران می‌فرماید: *وَالَّذِینَ کَفَرُوا یَتَمَتَّعُونَ وَیَأْکُلُونَ کَمَا تَأْکُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ* (محمد: 12).

آنان (کافران) کسانی هستند که مانند حیوانات علف می‌خورند بی‌آنکه بدانند از کجا آمده، حلال است یا حرام؟ غصبی است یا مباح؟.

کافران نیز غذا می‌خورند بی‌آنکه به رجس و پلیدی و حرام بودن آن توجه داشته باشند، لذا فرجام مشابهی دارند. ولی مؤمنان که به تأثیر اخلاقی و معنوی غذا توجه دارند، مقید به رعایت غذای پاکیزه و حلال می‌باشند.