نشست طرحی برای فردای بهتر

 دکتر انوشه در مراسم «طرحی برای فردای بهتر» خطاب به دانشجویان گفت:

ریسک پذیری سرآغاز موفقیت است

دکتر انوشه ؛ نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه در برنامه «طرحی برای فردای بهتر» که به مناسبت هفته سراهای دانشجویی توسط معاونت های فرهنگی دانشگاه و جهاد دانشگاهی دانشگاه تربیت مدرس و با استقبال گسترده دانشجویان برگزار شد، گفت: پاکی، پلیدی و پوچی سه راه پیش روی انسان ها است که هر انسانی باید از میان این سه راه یکی را «انتخاب» کند و در این انتخاب«توکل» بر خدا انسان را در مسیر تعالی و پاکی قرار می دهد در حالیکه نقطه مقابل آن «توهم» است که تکیه بر آن سبب پلیدی و پوچی خواهد شد.

این پژوهشگر، امید منفی یا مثبت اندیشی انفعالی، تصمیم گرفتن دیگران به جای ما در زندگی، جرو بحث کردن با انسان های احمق، تاخیر در تصمیم گیری و دوستانی که وجودشان ما را به جایی نمی رساند را پنج عامل اصلی که مانع از خوب شدن انسان و تغییر در وضع فعلی او عنوان کرد و افزود: اینکه ما چقدر در مورد خودمان مثبت فکر می کنیم تنها به به این بستگی دارد که چقدر کنترل زندگیمان را خودمان در دست داریم.

وی خطر تاخیر در تصمیم گیری را هزاران برابر خطرناک تر از اتخاذ یک تصمیم اشتباه دانست و تصریح کرد: موفقیت از نقطه ای آغاز می شود که منطقه امن و آسایش را رها کرده و وارد عرصه ریسک و پذیرش خطر شویم.

دکتر انوشه در ادامه به بیان نقطه آغاز برخی از صفات در وجود انسان پرداخت و آغاز مدیریت را ورود در برنامه ریزی و آغاز برنامه ریزی را تعیین اسناد، ابزار و افراد یک هدف عنوان و افزود: آداب معاشرت از جایی آغاز می شود که قدرت تشخیص سطح شعور طرف مقابل در انسان حاصل شود تا بتوان سطح معاشرت با او را رعایت کنیم.

وی آغاز انسانیت را از انجام کار خیر بدون انتظار پاداش و آغاز شرافت را انجام کار خیر بدون حضور هیچ کس دانست و گفت: کستاخی از جایی شروع می شود که موفقیتی کسب کنیم که ظرفیت آن را نداشته باشیم، در واقع موفقیت برای انسان و مدیری که ظرفیت دریافت آن را نداشته باشد مقدمه گستاخی است.

این استاد دانشگاه به واژه حماقت اشاره کرد و آغاز شکل گیری آن در انسان را اصرار بر عدم تغییر در وجود خود دانست و آغاز خودخواهی را اصرار بر تبدیل دیگران به خود عنوان کرد و خاطرنشان ساخت: بحران در زندگی انسان از زمانی آغاز می شود که کسی را دوست داشته باشید و با شخص دیگری زندگی کنید.

این پژوهشگر تحول را جنگیدن با گذشته برای ساخت آینده عنوان کرد و گفت: افسردگی از زمانی آغاز می شود که بین «بود» و «نمود» ما فاصله ایجاد شود، درواقع زمانی که بین آنچه هستیم و آنچه که نمایش می دهیم فاصله ایجاد شود سرآغاز افسردگی است.

دکتر انوشه سقوط اجتماعی را تغییر نگاه از «انسان به انسان» به «انسان به فرصت» دانست و سقوط اجتماعی عمیق تر را تغییر نگاه از «انسان به انسان» به «انسان به جنسیت» عنوان کرد و افزود: آغاز عزتمندی، ترجیح  معرفت بر منفعت است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع ازدواج و انتخاب همسر اشاره کرد و مشاهده، مصاحبه، مکاشفه و مشاوره را چهار پایه اصلی یک انتخاب درست برای زندگی عنوان کرد و گفت: هم فهم و درک بودن، رابطه دختر با خانواده پسر، رابطه پسر با خانواده دختر و رابطه خانواده دختر با خانواده پسر چهار موضوعی است که باید برای داشتن یک زندگی پایدار، قبل از ازدواج مورد بررسی قرار گیرد.

این استاد دانشگاه افزود: در ایجاد هر رابطه ای باید توجه کنیم که آن رابطه حداقل به نفع ما باشد، هیچ کس در آن ضرر نکند و مبتنی بر واقعیت باشد و بدانیم که صمیمیت بیش از حد، اعتماد بیش از حد و انتقاد بیش از حد نابود کننده هر رابطه ای است.

وی تصمیم های زندگی را در چهار عرصه؛ عقلانیت، بطالت، حماقت و ذکاوت یا بصیرت دسته بندی کرد و در توضیح این عرصه ها عنوان داشت: عرصه عقلانیت، تصمیم گیری برای کارهای مهم و فوری است در حالیکه عرصه بطالت تصمیم گیری برای کارهای فوری غیر مهم است.

وی تصمیم گیری برای کارهای غیر مهم و غیر فوری را عرصه حماقت دانست و افزود: عرصه ذکاوت یا بصیرت مهمترین عرصه تصمیم گیری همه انسان هاست که در آن به تصمیم گیری برای کارهای مهم و غیر فوری می پردازند. این عرصه مختص تصمیم گیری برای برنامه ریزی، آینده نگری، تولید محتوا، تربیت، ازدواج و.. است که مهمترین بخش های زندگی انسان است.

دکتر انوشه در پایان این سخنرانی با تاکید بر ضرورت تغییر نگاه به زندگی گفت: اگر نگاهمان به زندگی نگاهی مایوس کننده باشد به معنای آن است که در برابر خدا ایستاده ایم و رشته های پتانسیل ناامیدی را در درونمان رشد داده ایم. باید برای رسیدن به موفقیت رنج کشید، در درونمان تغییر ایجاد کنیم تا بتوانیم به آگاهی دست پیدا کنیم و آنگاه تعالی پیدا کنیم. باید باور داشته باشیم که همواره راه دیگری نیز پیش روی ما قرار دارد و یا اینکه می توانیم راه دیگری را بسازیم.